નવી દિલ્હી: મુંબઇ 26/11 આતંકી હુમલાની સાક્ષી અને કસાબની ઓળખ કરનાર યુવતી દેવિકા રોટાવન ‘ભારત જોડો યાત્રા’માં રાહુલ ગાંધી સાથે જોડાઇ હતી. 26 નવેમ્બર 2008માં મુંબઇ આતંકી હુમલા દરમિયાન ગોળી લાગ્યા બાદ કોર્ટમાં આતંકવાદી અજમલ કસાબની ઓળખ કરનાર યુવતી દેવિકાએ મુખ્ય સાક્ષીની ભૂમિકા ભજવી હતી. દેવિકાના શબ્દોમાં જ 26/11 આતંકી હુમલાની ઘટનાને યાદ કરીએ.
Advertisement
Advertisement
26 નવેમ્બર, 2008ની તે રાત, જેનો ઉલ્લેખ કરતા જ મારૂ રૂહ કાંપી જાય છે. 14 વર્ષ થઇ ગયા પરંતુ ના તો તે રાતનો ડર મારા દિલમાંથી ગયો છે અને ના તો મારા ઘા ભરાયા છે. તે સમયે મારી ઉંમર 9 વર્ષ 11 મહિના હતી. મે છત્રપતિ શિવાજી ટર્મિનસ સ્ટેશન (CST) પર ચારે તરફ લોહીની હોળી, લાશો જોઇ હતી. એક રાક્ષસને ગોળી ચલાવતા અને હસતા જોયો હતો. મારા જમણા પગમાં ગોળી લાગી હતી, 6 મહિનામાં 6 સર્જરી થઇ, TBની બીમારી પણ થઇ ગઇ, જ્યારે હું મુખ્ય સાક્ષી બની તો ટેકાના સહારે કોર્ટમાં પહોચીને ડર્યા વગર આતંકવાદી અજમલ કસાબને ઓળખ્યો હતો અને તેને ફાંસીના માંચડા સુધી પહોચાડ્યો હતો.
મારી આ બહાદુરીના ઇનામ તરીકે મને જીવથી મારી નાખવાની ધમકી પણ મળતી રહી, સબંધી અને સમાજના લોકોએ અંતર જાળવી લીધુ, પિતાનો બિઝનેસ બરબાદ થઇ ગયો. ઘરનું ભાડુ અને ખાવાના પણ ફાંફા થઇ ગયા. નેતાઓ, મંત્રી અને અધિકારીઓએ ઘર આપવા અને મારા અભ્યાસની જવાબદારી ઉઠાવવાના જે દાવા કર્યા તે 14 વર્ષ પછી પણ પુરા થયા નથી. મે મહારાષ્ટ્રના મુખ્યમંત્રીથી લઇને વડાપ્રધાનના કાર્યાલય સુધીના ચક્કર કાપ્યા બાદ હવે ન્યાય માટે કોર્ટનો દરવાજો ખખડાવ્યો છે.
26/11ના દિવસે દેવિકાનો આતંકીઓ સાથે કઇ રીતે સામનો થયો
26 નવેમ્બર 2008ની તે સાંજે હું પિતા નટવરલાલ રોટાવન અને નાના ભાઇ જયેશ સાથે મોટા ભાઇ ભરતને પૂણે મળવા જતા હતા. અમે લોકો મુંબઇના છત્રપતિ શિવાજી ટર્મિનસ સ્ટેશન (CST)ના પ્લેટફોર્મ 12 પર ટ્રેનની રાહ જોતા હતા, ત્યારે અચાનક લોકોના બુમો પાડવા અને ભાગો-ભાગોનો અવાજ આવવા લાગ્યો. વચ્ચે વચ્ચે ગોળીઓનો અવાજ સંભળાવવા લાગ્યો હતો, પિતાએ મારો હાથ પકડ્યો અને ભીડ સાથે ભાગવાનો પ્રયાસ કરવા લાગ્યા.
આ વચ્ચે મારા જમણા પગમાં ગોળી લાગી હતી જેને કારણે હું ત્યા જ પડી ગઇ હતી. સામે એક વ્યક્તિ હસતા લોકો પર ગોળીઓ વરસાવી રહ્યો હતો, મારી સામે જ કેટલાક લોકો તેની ગોળીનો શિકાર બન્યા હતા. થોડી વારમાં જ લાશો જોવા મળી હતી. મને ખબર નહતી પડતી કે આ શું થઇ રહ્યુ છે. થોડી વાર પછી હું બેભાન થઇ ગઇ, જ્યારે ભાનમાં આવી તો હૉસ્પિટલમાં હતી. મારી જેમ કેટલાક લોકો ત્યા હતા, ડૉક્ટર્સ ટાંકા લગાવી રહ્યા હતા અને ગોળી બહાર કાઢી રહ્યા હતા. આ બધુ જોઇને હું ડરી ગઇ હતી.
27 નવેમ્બરે મારા પગમાંથી ગોળી કાઢવામાં આવી, મારા પગનું હાડકુ તૂટી ગયુ હતુ, ત્યા મારા 6 સર્જિકલ ઓપરેશન થયા. 6 મહિના સુધી હું હોસ્પિટલમાં રહી હતી. ત્યાથી ડિસ્ચાર્જ થયા બાદ પોતાના ગામ રાજસ્થાન આવતી રહી હતી. ત્યા મુંબઇ ક્રાઇમ બ્રાન્ચે મારા કાકાનો સંપર્ક કર્યો હતો, પછી મારી સાથે વાત કરી અને કહ્યુ કે તમે કોર્ટમાં આવવા માટે તૈયાર છો. કસાબને ઓળખી શકશો, ડરશો તો નહી, પાછળ તો નહી હટો.
તે આતંકીનો ખૌફનાક ચહેરો આંખે સામે આવતા જ ચોકી ગઇ પરંતુ તેની બર્બરતા અને ખુંખાર હસીથી ગોળીબારીએ મારો ઉત્સાહ વધારી દીધો. મે સાક્ષી બનવા માટે હાં કહ્યું. મે કહ્યુ કે તે રાક્ષસને હું ઓળખવા માટે તૈયાર છું, પિતાએ બન્ને આતંકવાદીઓને જોયા હતા પણ મે કસાબને જોયો હતો. મારી સામે ત્રણ આતંકવાદી બેઠા હતા, મારે તેમાંથી કસાબને ઓળખવાનો હતો. જે જજ સાહેબની સાઇડમાં પ્રથમ રોમાં બેઠો હતો તે આતંકવાદી કસાબ હતો. મે ત્યા કસાબને આઇડેન્ટિફાઇ કર્યો. સાક્ષી બન્યા બાદ લોકોએ કહ્યુ કે તમે બહાદુરીનું કામ કર્યુ છે દીકરી, દેશને તમારા પર ગર્વ છે.
Advertisement